بی شک خداوند دوباره به این امت قدرت و تمکین عطا خواهد کرد، اما ممکن است این تمکین در یک نسل از مسلمانان به سبب ضعف ایمان آنان یا فساد اعمالشان به تاخیر افتد:
{وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ...} [نور/55]
«الله به کسانی از شما ایمان آورده و اعمال نیک انجام می‌دهند چنین وعده داده که آنان را در زمین جانشین گرداند...».
.........................................
یک مصلح نزد خداوند از هزاران صالح محبوب‌تر است، زیرا خداوند به واسطهٔ مصلح یک امت را حفظ می‌کند، اما صالح تنها به حمایت از خود بسنده می‌کند.
.........................................
قانع نشدن مردم به سخن حق نباید باعث از بین رفتن ایمانت شود چرا که بخشی از این نپذیرفتن‌ها به سبب عناد است، و مطمئن باش که حجت تو قوی‌تر از پیامبران نخواهد بود:
{فَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ جَآؤُوا بِالْبَيِّنَاتِ...} [آل عمران/184]
«پس اگر تو را تکذیب نمودند [بدان که] پیش از تو نیز پیامبرانی دروغگو...
اینکه بسیاری از مردم بدی را انجام می‌دهند باعث نمی‌شود آن بدی تبدیل به نیکی شود. همینطور ترک حق از سوی مردم، آن را به باطل تبدیل نمی‌کند. حق، حق است حتی اگر مردم آن را ترک گویند، و باطل، باطل است حتی اگر عده ی کثیری از مردم آن را انجام دهند.
.........................................
قلب، سخت می‌گردد و جز با یاد الله نرم نمی‌شود، و تنگ می‌شود و جز با یاد الله آرام نمی‌یابد. در حدیث آمده که: «گاه بر قلبم پوشش می‌افتد و من در روز صد بار از الله آمرزش می‌خواهم» [مسلم].
فساد، بیماری است و اصلاح، درمانِ آن. هر چه فساد بیشتر ریشه دوانده باشد، دردِ اصلاح نیز بیشتر خواهد بود.
.........................................
علم اگر با هوای نفس آمیخته شود، برای صاحب خود زیانبارتر از جهل خواهد بود:
{أَفَرَأَيْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً...} [جاثیه/23]
«پس آیا دیدی کسی را که هوس خود را خدای خود قرار داده و الله او را با وجود علم گمراه ساخته و بر شنوایی...
حق، صاحب خود را بلند می‌کند و هوای نفس، او را پایین می‌آورد:
{وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ...} [اعراف/176]
«و اگر می‌خواستیم [مقام] او را به واسطهٔ آن [آیات] بلند می‌کردیم، اما او به زمین گرایید و از هوای نفس خود پیروی کرد...».
.........................................
یکی از بدترین ستم‌هایی که ممکن است عالمی در حق خودش روا دارد این است که فتوای خود را تابع هوای نفس مردم کند:
مستحب است که در سحری خرما خورده شود و این سنتی است که بسیاری از آن غفلت می‌کنند و گمان می‌کنند خرما فقط در افطار سنت است. در حدیث آمده که رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ فرمود: «بهترین سحریِ مومن، خرما است» [صحیح ابوداوود/ 2345].
.........................................
دست کشیدن از یاری مسلمانان در غزه، به منزلهٔ مشارکت در ستم و تجاوزگری [رژیم یهودی] است. بدتر از آن یاری رساندن به دشمن در محاصرهٔ آنان است که این به منزلهٔ دوستی با یهودیان است. خداوندا اهل غزه را یاری رسان و کسانی را که قادر به یاری رساندن آنان بودند اما به آنان هیچ کمکی نکردند بی یار و یاور بگردان.
کسی که فحشا را منتشر می‌کند حتی اگر خودش آن را انجام ندهد گناهش نزد خداوند بیشتر از کسی است که آن را انجام می‌دهد اما منتشرش نمی‌کند. اولی گناه یک امت را به دوش می‌کشد و دومی گناه خودش را.
.........................................
خداوند عبادت‌ها را متنوع ساخته و زمان آن را نیز متغیر قرار داده است. برخی از این عبادات روزانه تکرار می‌شود و برخی دیگر هر هفته، و یا هر ماه و یا هر سال، تا گناهانی که میان آنها رخ می‌دهد، پاک شود. تنها انسان محروم و بی‌نصیب، این [فرصت] ها را از دست می‌دهد.
از عالِمی که از خود، بیشتر از حق دفاع می‌کند نمی‌توان اطمینان داشت که حق را برای به دست آوردن غنیمت یا در امان ماندن از خطر، رها نسازد.
.........................................
هیچگاه انسان مظلومی را کوچک مشمار، چرا که مظلوم هر چه ضعیف‌تر باشد دعایش مستجاب‌تر است و انتقام خداوند از ستمگرش سخت‌تر. خداوند برای ضعیفان انتقامی می‌گیرد که برای قدرتمندان نمی‌گیرد.
.........................................
گفتن حق ممکن است باعث شود برخی از مردم را از دست بدهی، اما خداوند برایت باقی می‌ماند و کافی است که تنها الله حسابرس انسان باشد.
.........................................
«میانه‌روی» یعنی جایی باشی که خداوند از تو راضی باشد، نه آنکه همهٔ گرایش‌ها و گروه‌ها با تو همراه شوند.
.........................................
هر کس مبتلای کسی شده که در جستجوی اشکالات و پوشیده‌های اوست، خود را مشغولش نسازد زیرا خداوند خود متکفل او شده است.
رسول الله ـ صلی الله علیه وسلم ـ می‌فرماید: «هر که در پی پوشیده‌های برادرش باشد خداوند نیز در پی [آشکار نمودن] پوشیده‌های او خواهد بود، و هر کس الله در پی پوشیده‌هایش باشد، رسوا خواهد شد، حتی اگر در دل خانه‌اش باشد» [ترمذی. علامه آلبانی در صحیح ترمذی (2032) آن را حسن دانسته است].
.........................................
منزلت و ع...
کسی که کار سودمندی انجام داده یا سخن نیکی به زبان آورده زیاد به آن فکر نکند و به یادش نیاورد، چرا که این باعث به وجود آمدن تکبر و سستی می‌شود و در نتیجه با تکیه به گذشتهٔ [خوب] خود از تلاش برای آینده باز می‌ماند.
.........................................
هنگامی که پیامبر ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ مشغول دشمن خارجی بود، منافقان مشغول دو کار می‌شدند:
ـ به وجود آوردن آشوب‌ها در جزئیات تا او را از کلیات باز دارند.
ـ هدف قرار دادن زنان برای اهداف شهوانی خود.
بهترین دعا، دعایی است که مخفیانه‌تر و باخشیت‌تر باشد:
{ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً...} [اعراف/۵۵]
«پروردگارتان را با تضرع (و زاری) و در پنهانی بخوانید...».
.........................................
هر که بسیار طاعات انجام دهد از انجام گناهان دلتنگ و افسرده می‌شود، و هر که بسیار مرتکب گناهان شود، از انجام طاعات دچار دلتنگی می‌شود.
هر کسی اجازه دارد نظر خود را بگوید، اما وقتی حکم خداوند به میان آمد کسی نظری ندارد، زیرا خداوند به پیامبر خود امر نموده تا بر اساس آنچه خداوند به او نمایان ساخته حکم کند نه بر اساس رای و نظر خویش:
{...لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللّهُ...} [نساء/105]
«... تا میان مردم بر اساس آنچه الله به تو نمایان ساخته حکم نمایی...».
.........................................
جهاد، شریعتی است ربّا...
عدالت انسان در برابر خالق کامل نمی‌شود، مگر هنگامی که با مخلوقات به عدالت رفتار کند:
{لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ...} [حدید/25]
«به راستی [ما] پیامبران خود را با دلایل آشکار فرستادیم و با آنها کتاب و ترازو را فرود آوردیم تا مردم به عدالت برخیزند...».
.........................................
م...
خردمند پیش از نگاه به حقیقت یک رهبر به تعداد زیاد پیروان او نگاه نمی‌کند، و پیروان ابلیس بیش از پیروان پیامبران هستند. یک پیرو در راه حق بهتر از همهٔ جمعیت زمین است که پیرو باطل شده‌اند.
.........................................
بهترین نتایج، از سخترین‌ها راه‌ها و پس از شدیدترین آزمایش‌ها و با بیشترین صبر و ثبات به دست می‌آیند:
{حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا...} [یوسف/110]
«تا جایی که پیامبران نومید شدند و گمان بردند [توسط پیروان خویش] دروغگو ا...