(سوال) آیا به مدد جستن انسان زنده هم شرک است؟
(جواب) کمک گرفتن از انسانهای زنده در امورات شرعی و مباح نه تنها شرک و گناه نیست، بلکه نوعی تعاون است که خداوند متعال به آن امر فرموده است، چنانکه می فرماید:
« وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى» (مائده 2)
یعنی: و (همواره) در راه نیکى و پرهیزگارى با هم تعاون کنید.
بنابراین هرکس که ادعا کند که کمک گرفتن از انسانهای زنده رضی الله عنه امورات شرعی و مباح _و یا حتی غیر شرعی...
(سوال) آیا امام شافعی بر سر قبر امام ابوحنیفه حاضر شده و وی را واسطه قرار داده؟
(جواب) بدون شک و تردید واسطه قرار دادن بین بنده و خدا شرک اکبر و موجب کفر و ارتداد است، و باید بدانیم که واسطه همان چیزی بود که مشرکان زمان پیامبر صلی الله علیه وسلم نیز به سبب آن مشرک نامیده می شدند، آنها هرگز نمی گفتند که آن بتها خدا هستند، بلکه می گفتند این بتها نماینده و مجسمه ی فلان عبد صالح خدا هستند و ما از طریق واسطه قرار دادن آن اولیاء به خدا نزدیک می شویم، و آنها نیز بمانند مشرکان زمان ما هرگز نمی گفتند که آن واسطه ها خدا هستند یا ضرر و زیان دارند؟!
اما ادعایی که در سوال مطرح شده که امام شافعی رحمه الله به قبر امام ابوحنیفه رحمه الله واسطه جسته، صحیح نیست و امام...
(سوال) اگر توسل و واسطه به اولیا صحیح نیست پس چرا حاجات ما با توسل بدانها اجابت می شود؟!
(جواب) قبل از هر چیزی باید گفت که توسل به اولیاء و واسطه کردن آنها شرک اکبر و سبب خروج انسان از دایره اسلام می گردد .
و اما در ارتباط با سوال از چند جهت می توان به این سوال پاسخ داد:
اول اینکه همه ی ما می دانیم که همه چیز به مشیت و اراده ی الله تعالی صورت می گیرد، لذا برآورده شدن حاجات و شفای مریضان بنابر تقدیر الله تعالی قبلا در لوح محفوظ کتابت شده است. لذا می توان از این زاویه به این سوال پاسخ داد که شفای مریض یا برآورده شدن حاجت شخص قبلا مورد تقدیر الهی قرار گرفته و ربطی به پناه بردن شخص به این و آن ندارد یعنی حتی اگر شخص مریض برای شفای خود به بارگاه و قبور اولیا و...
" رد شبهات توسل به اموات " (14) ( بررسی توسل کردن به جاه و مقام و طفیل روی اشخاص و یا به حق و برکت اشخاص و همچنین اثبات صحت اینکه دعا کردن همان عبادت و پرستیدن است)
اگر کسی به شخص صالحی بدین صورت توسل نماید که؛ خداوندا به حق حرمت و جاه و مزلت فلانی مشکل مرا رفع کن.
این نوع دعا بدعت و حرام است و بعضی از علما می گویند شرک اصغر است ؛ زیرا چنین عملی یعنی توسل به مقام و منزلت شخص نزد باری تعالی از ارشاد شرع و پیامبر صلی الله علیه وسلم نبوده است و دیده نشده است که یکی از صحابه بزرگوار بعد از وفات پیامبر صلی الله علیه وسلم چنین دعا کرده باشند که : خداوندا به حق جاه و منزلت پیامبرت فلان مشکل ما را رفع بنما.
اهل علم در مورد صحت و درستی این حدیث اختلاف دارند. دسته ای می گویند: این حدیث ضعیف است و بعضی آن را حدیث حسن می دانند اما در حدیث صورتی موجود است که همانگونه لفظ آن به ذهن خطور می کند نمی باشد. معنی حدیث این است که رسول الله _صلی الله علیه و سلم_ به آن مرد نابینا دستور می دهد که وضو بگیرد و دو رکعت نماز بخواند تا در درخواست شفاعت پیامبر _صلی الله علیه و سلم _ برای خود صداقتش را نشان دهد و آنگاه که به وسیله وضو گرفتن و نماز خواندن رغبت و علاقه خویش را در توسل به پیامبر _صلی الله علیه و سلم _ و توجه کردن به او برای درخواست از خدا ثابت می نماید آنگاه رسول الله _صلی الله علیه و سلم_ برای او از خداوند شفاعت می نماید بدینصورت که پیامبر برای او دعا می کند چون دعا همانگونه که در حدیث صحیح ثابت است نوعی شفاعت است چنانکه می فرماید:**مَا مِنْ رَجُلٍ مُسْلِمٍ یَمُوتُ فَیَقُومُ عَلَی جَنَازَتِهِ أَرْبَعُونَ رَجُلًا لَا یُشْرِکُونَ بِاللَّهِ شَیْئًا إِلَّا شَفَّعَهُمْ اللَّهُ فِیهِ** مسلم. (...
بعضی سوال می کنند و می گویند : اگر برای مرده ای دعای خیر کنیم آیا می توانیم به اعمال صالح خود مرده توسل کنیم ؟ مثلا بگوییم خدایا فلان شخص مرده را بخاطر اعمال صالحش ببخش؟
خیر چنین دعایی جایز نیست، زیرا اگر اینگونه دعا جایز می بود حتما پیامبر صلی الله علیه وسلم به مسلمانان سفارش می نمود و یا صحابه ی بزرگوار رضی الله عنهم چنین دعا می خواندند. بنابراین این نوع دعا کردن بدعت است بلکه سنت این است که شخص به اعمال صالح خود توسل جوید نه اعمال صالح دیگران..
پیامبر صلی الله علیه وسلم که فرمودند: « ..... فعلیکم بسنتی و سنة الخلفاء الراشدین المهدیین، تمسکوا بها وعضوا علیها بالنواجذ،وایاکم و محدثات الامور فان ک...
پیامبر صلی الله علیه وسلم بمانند دیگر انسانها بشر است و تمامی انسانها خواهند مرد، چنانکه الله تعالی می فرماید:« قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ یُوحَی إِلَیَّ»(کهف 111)
یعنی: «(ای محمد) بگو: جز این نیست که من هم مثل شما بشری هستم» یعنی: حال من محدود و مقصور به حال بشریت است.
و در جایی دیگر چنین می فرماید: « کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ»(عنکبوت 57)
یعنی: «هر نفسی» یعنی: هر موجود و آفریده جانداری «چشنده مرگ...
اولاً این مطالب دروغ هستند، و هیچیک از صحابی پیامبر صلی الله علیه وسلم به قبر ایشان تبرک نجسته اند، دوماً فرض کنیم که ابو ایوب رضی الله عنه صورت خود را بر روی قبر پیامبر صلی الله علیه وسلم گذاشته باشد، این چه ربطی به توسل دارد؟؟!
امام نووی در «المجموع» جلد 5 صفحه 311 می گویند: «امام ابوالحسن محمد بن مزروق زعفرانی که از اهل علم هستند در کتاب الجنایز خود می نویسند: "نباید قبر را با دست لمس کرد و نباید بر آن بوسه زد"، زیرا در اسلام تنها موردی که جایز است مسح شود، حجرالاسود است و این بخاطر این حدیث صحیح است که :«ان عمر رضی الله عنه قال:« والله انی لاعلم انک حجر لا تضر و لاتنفع،ولولا انی رایت رسول الله صلی الله علیه وسلم یقبلک ما قبلتک». صحیح بخاری 2/160 کتاب الحج. یعنی:« عمر رضی الله عنه گفت: به الله سوگند که من می دانم تو یک تکه سنگی که...
امام ابو حنیفه رحمه الله در زمان حیات خویش کتابی را ننوشتند، و کتابهایی که به ایشان منسوب هستند را شاگردانش نوشتند، اما کتابهایی که بطور قطع به ایشان منسوب هستند عبارتند از:
الفقه الأکبر، به روایت حماد بن أبی حنیفة.
الفقه الأکبر، به روایت أبی مطیع البلخی.
العالم والمتعلم، به روایت أبی مقاتل السمرقندی.
رسالة الإمام أبی حنیفة إلی عثم...
" رد شبهات توسل به اموات " (8) ( بررسی روایتی که می گویند : ابوبکر چهره ی پیامبر صلی الله علیه وسلم را بعد از مرگشان بوسیده و به ایشان فرمودند: از ما پیش پروردگار خود یاد کن و به خاطر داشته باش)
این روایت با این لفظ صحیح نیست! شما لازمست که به بررسی سند روایت بپردازید تا از صحت آن اطلاع حاصل کنید، چرا که بسیاری از مبتدعین برای رسیدن به عقاید فاسدشان یا اقدام به جعل روایت می کنند! و یا آنکه به روایات ضعیف استناد می کنند، در حالیکه بر طبق قواعد شرعی؛ روایات جعلی و ضعیف هیچ اعتباری ندارند و این یک امر مسلم است.
از طرفی متاسفانه بعضی از کتابهای اهل سنت خالی از روایات دروغ یا ضعیف نیستند ، برای همین علمای محدث اقدام به تخریج احادیث کتابهای اهل سنت کرده اند تا روایات ضعیف و صحیح را مش...
اگر کسی با اسلوب و روش کار ابن کثیر رحمه الله آشنا باشد، می داند که ایشان گاها بعضی از روایات و نقل قولهای اسرائیلیات – روایات منقول از علمای یهودی و نصرانی- را در جاهایی که زیاد مهم نباشد ذکر کرده است. تا برخی از جزئیات را که نیازی به دانستن آنها نیست در کتاب خویش بیاورد، به هر حال هر مفسری در سبک کار خود اسلوبی را در پیش گرفته است و همین اسلوبها موجب تنوع در تفاسیر مختلف قرآن شده و هر تفسیری مزیت خاص خود را دارد و گاها نواقصی نیز دارد!
یکی دیگر از روشهایی که ابن کثیر بمانند ذکر روایات اسرائیلیات در تفسیر خود بکار برده است، نقل قولهایی است که بدون سند هستند که فقط از باب شهرت آن نقلها، آنها را در تفسیر خود ذکر کرده است، که لزوما به معنای تایید آن نقل قولها از سوی خود ابن کثیر نیست، همانطور که ذکر روایتهای بنی اسرائیلی در کتابش دلیل بر تایید...
حدیثی که به آن اشاره شده است و متاسفانه اهل بدعت برای اثبات اعتقاد فاسد خود به آن استناد می کنند، حدیث دروغین و جعلی است، و حتی ضعیف هم نیست! یعنی از ضعیف هم پایین تر است !
بر طبق این حدیث ساختگی که برای جواز توسل به مقام و منزلت پیامبر صلی الله علیه وسلم به آن استناد می شود، از عمر ابن خطاب رضی الله عنه روایت شده که گفت: قال رسول الله صلی الله علیه وسلم : « لما اقترف آدم الخطیئة قال : یا رب أسألک بحق محمد لما غفرت لی ، فقال الله : یا آدم ، وکیف عرفت محمدا ولم أخلقه ؟ قال : یا رب ، لأنک لما خلقتنی بیدک ونفخت فی من روحک رفعت رأسی فرأیت علی قوائم العرش مکتوبا لا إله إلا الله محمد رسول الله فعلمت أنک لم تضف إلی اسمک إلا أحب الخلق إلیک ، فقال الله : صدقت یا آدم ، إنه لأحب الخلق إلی ادعنی بحقه فقد غفرت لک ولولا محمد ما خلقتک ».
قبل از هر چیز لازم به ذکر است که ماجرای فوق مرتبط به دعای عباس رضی الله عنه است که عمر رضی الله عنه نزدشان آمد و از آنها خواست که از خداوند برای شان طلب باران نمایند .
نکته بعد آنکه : روافض و صوفیان می گویند حافظ ابن حجر گفته است که آن شخص بلال بن حارث بوده است .
اما باید دانست که حافظ ابن حجر شخصا نگفته که آن شخص بلال بن حارث بوده، بلکه این ادعا را از شخصی بنام "سیف" بنقل از کتاب "الفتوح" ذکر می کند، که سیف به اتفاق همه محدثین فرد ضعیفی است. سیف همان ابن عمر التمیمی و مصنف «الفتوح» و «الرده» می‌باشد که از تعداد زیادی از راویان مجهول نقل اخبار می‌کند.
" رد شبهات توسل به اموات " (4) ( بررسی حدیث مربوط به قحطی مدینه و رجوع مردم نزد حضرت عایشه و توصیه او به کندن سوراخی بر سقف قبر پیامبر!)
نخست لازم به یادآوری است که؛ اهل قبور (از شیعه و صوفیه) عادت دارند که برای اثبات عقاید شرک آلود خود به آیات متشابهات، و یا روایات ضعیف و موضوع، و یا خواب و داستان و حکایت استناد کنند؛ هیچگاه آنها نتوانسته اند که یک آیه صریح و یک حدیث صحیح و سالم را برای توجیه شرکیات خود ذکر کنند و نخواهند توانست. و حدیث فوق که در سوال ذکر شده – هرچند ربطی به توسل ندارد – اما آن نیز از این قاعده مستثنی نشده! یعنی آن حدیث نیز ضعیف است، چنانکه ناصرالدین البانی از محدثین برجسته در کتاب " تخریج مشکاة المصابیح" (5894) : گفته: اسناد حدیث ضعیف است.
...
بعضی از صوفیان و اکثر روافض می گویند که صحابه در روز یمامه ندای " یا محمدا " سر می دادند در حالیکه این دروغی بیش نیست در هیچ حدیث صحیحی نیامده که صحابه ندای « یا محمدا » سرداده باشند آنچه که در این زمینه وارد شده حدیث ضعیفی است که گویند خالد بن ولید در روز یمامه شعار «یا محمدا » سر می داد و بقیه نیز آنرا تکرار می کردند، ولی روایت آن ضعیف است و همانطور که می دانید به هیچ وجه صحیح نمی توان از حدیث ضعیف عقیده را اثبات کرد . علما از احادیث ضعیف حتی موضوعات فقه را استنباط نمی کنند چه برسد به موضوع مهمی چون عقیده که پایه و اساس شریعت است .
و حدیثی که می گوید خالد بن ولید ندای " یامحمدا " سر...