یکی از صالحین می گوید:
سختی عبادت و بندگی از بین می رود ولی ثواب آن باقی می ماند
ولذت گناه ومعصیت هم از بین می رود ولی عقاب آن باقی می ماند .
علامه مقبل بن هادی الوادعی رحمه الله می گویند:
شایسته نیست تمام وقت مان را به رد (و نقد) اهل بدعت و اتلاف آن اختصاص بدهیم،
من از تو (طالب علم) انتظار دارم که قرآن را حفظ کنید،
به قدر توانت از احادیث نبوی حفظ کنید،
به اندازه توان و استطاعت از متون مصطلح و زبان عربی (انتخاب و) حفظ نمایید،
تا اینکه ان شاء الله در آینده یک نویسنده، (یا محقق) و داعی به سوی الله متعال باشید،
شیخ صالح الفوزان - حفظه اللـــــه - می فرماید :
دین ومسائل آن را جز از عالم با تقوا نگیر الله می فرماید : إِنَّمَا یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ ( فاطر 18) از میان بندگان خدا، تنها دانشمندان وعالمان از او می‌ترسند؛ پس از عالمان خدا ترس وباتقوا دین خود رو یادبگیر پس به دو شرط :
1-
قال الفضیل بن عیاض ( رحمه الله ) : إذا رأیت الرجل من أهل السنة ؛ فکأنما أرى رجلاً من أصحاب رسول الله صل الله علیه وسلم ، و إذا رأیت رجلاً من أصحاب البدع ؛ فکأنما أرى رجلاً من المنافقین
.........................................
فضیل بن عیاض رحمه الله میگویند : هرگاه من یکی از پیروان سنت را ببینم؛ گویا که صحابه رسول الله صل الله علیه وال وسلم را دیدم، وهر گاه شخص بدعتی را ببینم گویا یکی از منافقین را دیدم.
امام مقبل بن هادی الوادعی - رحمه اللــــــه - می فرماید :
به همان گونه که از ابلیس بر حذر هستید از علمای سوء هم بر حذر و مواظب باشید...
ﺷﻴﺦ ﺍﻻﺳﻼﻡ ﺍﺑﻦ ﺗﻴﻤﻴﻪ رحمة الله علیه می ﮔﻮﻳﺪ:
ﻛﻔﺮ ﻭ ﺑﺪﻋﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺯﻳﺎﻥ ﻭ ﺧﺴﺮﺍﻥ ﺩﻧﻴﺎ ﻭ ﺁﺧﺮﺕ ﺍﺯ ﺩﺍﻣﻦ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ.
ﺷﻴﻄﺎﻥ ﺑﺪﻋﺖ ﺭﺍ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﮔﻨﺎﻩ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﺩ، ﺯﻳﺮﺍ ﺑﺪﻋﺖ ﺩﺷﻤﻦ ﺩﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﻫﻞ ﺑﺪﻋﺖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﻪ ﺗﻮﺑﻪ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺭﺯﺵ ﻭ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻣﻲ ﺩهند ﻛﻪ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺭﺳﻮﻝ ﺍﺵ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﺩ ﻭ ﺑﻲ ﺍﺭﺯﺵ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻴﺰﻱ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺷﻤﻦ الله ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﭼﻴﺰﻱ ﺑﻴﺰﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ الله ﺁﻥ ﺭﺍ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ، ﭼﻴﺰﻱ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ الله ﺁﻥ ﺭﺍ ﻧﻔﻰ ﻭ ﺑﻪ ﻧﻔﻰ ﭼﻴﺰﻱ ﻣﻰ ﭘﺮﺩﺍﺯﺩ ﻛﻪ الله ﺁﻥ رﺍ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
امام شوکانی رحمه الله می گوید:
اگر چه گاهی اوقات باطل بر حق آشکار می شود و از آن پیشی می گیرد، اما الله تعالی آن را نابود و باطل می کند و عاقبت نیک را برای حق و اهل آن رقم می زند
" فتح القدیر ج ۳ ص ۷۵ "
همانطور که در قران نیز اشاره شده است :
" جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا "
ابن دقیق العید رحمه الله می گوید:
می گویند این نزد ما جایز نیست.
و شما که هستید که شما را نزدی باشد؟
............................................
قال ابن دقیق العید :
یقولون هذا عندنا غَیْرُ جائِز
ومَن أنْتُمو حتى یکونَ لکم عندُ
یکی از صالحین می گوید:
مگر نمی دانی که نماز همراه خوشبختی آمده آنجا که در اذان می گوید:
"حی علی الصلاة,بشتاب بسوی نماز,حی علی فلاح,بشتاب بسوی خوشبختی"
پس چگونه از خدا موفقیت را می خواهی در حالیکه ندایش را اجابت نمی کنی !
ابن عثیمین رحمه الله می گوید:
در حقیقت شایسته است که ما جوانان مان را به سمت شور و شوق دینی راهنمایی کنیم نه وطنی، به همین دلیل صحابه وطن هایشان را در فتوحات اسلامی ترک کردند و برای سکونت به کوفه و بصره و شام و مصر رفتند چون وطن مسلمان جایی است که دینش را حفظ کند، اما ملی گرایی به تنهایی دعوتی بی نتیجه است.
"لقاء الباب المفتوح"
امام ابن قیم رحمة الله علیه می فرماید:
آنچه که ما و دیگران مشاهده کرده ایم و به تجربه آن را فهمیده ایم این است که: هنگامی که موسیقی و آلات لهو در میان قومی آشکار شده و منتشر گشته است، الله تعالی دشمن را بر آنان مسلط گردانیده و آنها را به قحطی و خشکسالی و حاکمان بد مبتلا نموده است، و شخص عاقل در مورد احوال عالم تفکر می کند و نگاه می کند، والله المستعان
"مدارج السالکین"
ابن قیم رحمه الله می گوید:
بنده شیرینی ایمان و طعم صدق و‌یقین را نخواهد چشید مگر زمانی که همه ی جاهلیت را از قلبش خارج کند.
("مدارج السالکین ج ۲ ص ۲۷۴")
برخی از سلف می گویند:
مردم عزت و بزرگی را در مقابل درب کاخ های ملوک جست و جو می کنند در حالیکه آن را نخواهند یافت مگر با طاعت و عبادت الله سبحانه و تعالی
("إغاثة اللهفان 1/48")
ابن عیینه رحمه الله می گوید:
شنیدم شعبة رحمه الله می گوید: کسی که دنبال حدیث برود فقیر می شود!، من طشت مادرم را به هفت درهم فروختم.
توضیح: یعنی به دنبال علم رفتن چنان شیرین است که برای یادگیری بیشتر آن، بزرگان ما هر هزینه ای را متقبل می شده اند. بطوریکه شعبة رحمه الله می گوید، از بی پولی، طشت مادرش را به هفت درهم فروخته است تا بتواند هزینه یادگیری حدیث را پرداخت کند.
سبحان الله
........................................
قال ابن عُیینة -رحمه الله-:
سمعت شعبة یقول:من طلب الحدیث أفلس!، بعتُ طَسْتَ أمی بسبعة دنانیر !
ابن رجب رحمه الله می فرماید:
توحید از بزرگترین اسباب مغفرت است. پس کسی که توحید را ازدست دهد مغفرت را از دست داده و کسی که توحید را کسب کند بزرگترین اسباب مغفرت را بدست آورده است.
("ﺟﺎﻣﻊ ﺍﻟﻌﻠﻮﻡ ﻭﺍﻟﺤﻜﻢ")