(سوال) آیا صحیح است بگوییم: فلانی دست پر برکتی دارد یا فلان فرد بد قدم یا خوش قدم است ؟

(جواب) گفتن این سخنان از سوی اسلام و مطلوب آن نیست، چرا که هر نوع خیر و برکتی فقط از جانب الله تعالی است چنانکه می فرماید :

« قُلِ اللَّهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْکَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلَىَ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ »(آل عمران- 26).

یعنی: بگو بار خدایا تویى که فرمانروایى، هر آن کس را که خواهى فرمانروایى بخشى و از هر که خواهى فرمانروایى را باز ستانى و هر که را خواهى عزت بخشى و هر که را خواهى خوار گردانى، همه خیر و نیکی ها به دست توست و تو بر هر چیز توانا هستی.
امام طبری رحمه الله در تفسیر خود می نویسد: « منظور از (بِیَدِکَ الْخَیْرُ) یعنی تمام انواع خیر در دست تو و از طرف توست، احدی بر آن توانایی ندارد، زیرا فقط تو بر خلاف مخلوقاتت، بر هر چیزی توانا هستی».تفسیر طبری(3/222).

پس اگر تمامی خیرات و نعمتها در دنیا و آخرت از فضل الله تعالی بر بندگانش است، ثبوت و دوام آن نیز همگی از جانب اوست و این همان معنی حقیقی برکت است. و خیر و برکت همگی از جانب الله تعالی است و بس..

امام ابن قیم رحمه الله در کتاب خود (بدائع الفوائد) هنگام بحث در مورد مسئله "تحیةالاسلام" می نویسد: « رحمت و برکت به احدی نسبت داده نمی شود مگر خداوند یکتا ...». بدائع الفوائد (2/181).

و شیخ صالح بن عبدالعزیز آل شیخ حفظه الله می گوید: « تبرک یعنی طلب خیر فراوان و دائمی که طبق تصریح نصوص قرآن و سنت، فقط خداوند می تواند خیر و برکت عطا کند نه کسی دیگر...از این رو برای احدی از مخلوقات روا نیست که بگوید من به فلانی برکت دادم، یا برکت خواهم داد و یا بگوید قدوم شما بابرکت بود چون کلمه برکت به معنی خیر کثیر و دائم است که فقط به ذات یکتای الله اختصاص دارد». 
غایة المرید فی شرح کتاب التوحید صفحه 53.

والله اعلم