(سوال) مگر قرآن نمی فرماید زن خوب برای مرد خوب، پس چرا زنان لوط و نوح بد بودند؟

(جواب) ظاهرا مراد از آن آیه را نادرست برداشت کرده اید، زیرا آن آیه که فرموده: «الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ أُوْلَئِکَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا یَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ» (نور 26).

یعنی: زنان ناپاک از آن مردان ناپاکند، و مردان ناپاک نیز به زنان ناپاک تعلّق دارند؛ و زنان پاک از آن مردان پاک، و مردان پاک از آن زنان پاکند! اینان از نسبتهای ناروایی که (ناپاکان) به آنان می‏دهند مبرّا هستند؛ و برای آنان آمرزش (الهی) و روزی پرارزشی است.

که مراد از پاک، یعنی مرد یا زنی که پاکدامن و عفیف باشد و از فاحشه بدور باشد، و خود سوره نور بیشتر در خصوص برائت ام المومنین عایشه از اتهام زنایی بود که منافقین براه انداختند، و این آیه دنباله برائت الله متعال از عایشه رضی الله عنها است.

لذا می بینیم که با وجود آنکه زن لوط کافر بود اما اهل فاحشه نبود، بنابراین آن آیه در مورد آنها هم صدق می کند. بعبارتی این آیه می خواهد این سنت الهی را برای ما یادآور شود که زن فاحشه شایستگی مرد پاکدامن را ندارد، و بلعکس آن هم صادق است.

پس بحث بر سر پاکدامنی است نه ایمان افراد..

و آنجا که الله متعال می فرماید: «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِینَ کَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَامْرَأَتَ لُوطٍ کَانَتَا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَیْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ یُغْنِیَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَیْئاً وَقِیلَ ادْخُلا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِینَ» (تحریم 10).

یعنی: خداوند درباره‌ کافران‌ زن‌ نوح‌ و زن‌ لوط را مثلی‌ آورده‌ که‌ در نکاح‌ دو بنده‌ از بندگان‌ شایسته‌ ما، آن دو تحت سرپرستی دو بنده از بندگان صالح ما بودند، ولی به آن دو خیانت کردند و ارتباط با این دو (پیامبر) سودی به حالشان (در برابر عذاب الهی) نداشت، و به آنها گفته شد: وارد آتش شوید همراه کسانی که وارد می‏شوند!».

منظور از « فَخَانَتَاهُمَا : ولی به آن دو خیانت کردند» در اینجا خیانت در ایمان است.

امام ابن کثیر رحمه الله در تفسیر این آیه چنین می نویسد: «(فَخَانَتَاهُمَا) یعنی خیانت در ایمان، آن دو بر ایمان موافق شوهرانشان نبودند، و رسالت آنها را تصدیق نکردند.. و مرادر از (به آن دو خیانت کردند) خیانت در فحشاء نیست، بلکه در دین است، چرا که زنان انبیاء از فاحشه معصوم بودند، و این بخاطر حرمت انبیاء است». " تفسیر ابن کثیر " ( 8 / 171 ) .

و علامه عبدالرحمن سعدی در تفسیر آن می نویسد: «« فَخَانَتَاهُمَا» امّا آن دو زن در دین به نوح و لوط خیانت کردند، دو بنده درستکار ما که بر دین همسران خود نبودند. منظور از خیانت در این جا همین است نه این که در امر زناشویی و عفّت به آن ها خیانتی کرده باشند، چون زن هیچ پیامبری مرتکب فاحشه و زنا نشده است، و خداوند هرگز زن هیچ پیامبری را  زناکار نگردانده است». "تفسیر سعدی".

والله اعلم