در سقوط سی حکومت بزرگ و کوچک دقت کردم و دیدم سقوط همه ی آنها از یک ضعف داخلی, به دست منافقینی که قدرت یافته بودند آغاز شده, سپس دشمن {خارجی} آن حکومت را ضعیف یافته , به آن هجوم آورده و سرنگونش کرده است .

.........................................

اگر قرار باشد انسان به چیزی جز آنکه خودش می‌پسندد ایمان نیاورد، و اگر تنها عقل خودش را کافی بداند، در این صورت فایدهٔ فرستادن پیامبران و نزول کتاب‌ها چیست؟

.........................................

منکر علنیِ منتشر شده باید به صورت علنی و بدون تجاوز و زیاده‌روی انکار شود، زیرا حفظ مقام دین مهم‌تر از حفظ مقام و منزلت مردم است.

.........................................

یکی از بزرگترین عوامل نزدیکی به خداوند، فروتنی در برابر الله، هنگام خلوت است.

.........................................

همهٔ امت‌ها در آغاز، دعوتِ پیامبران خود را «اِفساد» نامیدند و خود آنان را «مفسد» نام نهادند. وقتی مخالفانت فاسدند انتظار نداشته باشد تو را «مصلح» بنامند!

.........................................

عزت از آن الله است، و جز با طاعتِ الله به دست نمی‌آید:

{مَن كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ...} [فاطر/10]

«هر که خواهان عزت [و سربلندی] است پس [بداند] که عزت همه‌اش از آن الله است. گفتار پاکیزه به سوی او بالا می‌رود، و عمل نیک را بلندمرتبه می‌گرداند...»

.........................................

انسان بیشتر به سبب نیت بدش دچار شر و بدی می‌شود تا سوء تدبیرش. الله متعال در حدیث قدسی می‌فرماید:

«من نزد گمانی هستم که بنده‌ام نسبت به من دارد؛ اگر به من گمان خیر نمود، خیر از آن اوست و اگر گمان بد کرد، برایش بدی خواهد بود» [علامه آلبانی در صحیح الجامع و صحیح الترغیب و الترهیب آن را صحیح دانسته است].

.........................................

هر چه محبتِ ستایشِ مردم در قلب انسان بیشتر شود، به همان اندازه اخلاصِ او کم می‌شود.

.........................................

عبادتِ پنهانی از جمله عوامل پایداری هنگام مصیبت‌ها و فتنه‌ها است، و ریسمانی است محکم میان بنده و پروردگار.

پیامبر ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ می‌فرماید: «هر که از شما می‌تواند عمل صالحِ پنهانی داشته باشد، چنین کند» [السلسلة الصحیحة].

.........................................

انسان در زندگی‌اش به خوشبختیِ با دوام دست نخواهد یافت، مگر با طاعات:

{مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً...} [نحل/97]

«هر کس از مرد یا زن عمل صالح انجام دهد و مؤمن باشد، قطعا او را با زندگی پاکیزه‌ای حیات [حقیقی] بخشیم».

.........................................

نزدیک‌ترین مردم به الله، کسی است که بیشتر یاد او را به جای آورد. خداوند متعال می‌فرماید:

{فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ...} [بقره/152]

«پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم».

و در حدیث قدسی می‌فرماید: «من با بنده‌ام هستم، هنگامی که مرا یاد کند و لب‌هایش به [یاد] من بجنبد».