آثار بیکاری:

رابطه ای است مستقیم بین اقتصاد و آمار جرم و جنایت. با افزایش نرخ بیکاری فرصت ورد به فعالیتهای غیر قانونی مانند سرقت، کلاه برداری، قاچاق، و غیره افزایش می یابد. به برخی از آثار بیکاری در اینجا بصورت گذرا اشاره می شود:

الف) در سطح جامعه

1. بالا رفتن آمار جنایت و انحراف ( دزدی، راهزنی، نصب و احتیال، آدم ربایی، کلاهبرداری، سرقت منازل و فروشگاهها و...)
2. کمرنگ شدن روابط اجتماعی و زیر سؤال رفتن باورهای اجتماعی واخلاقی ( چون صداقت و امانت و احترام)
3. فساد باورهای متین اجتماعی( رشد رشوه خواری – چاپلوسی واحترامهای کاذب – جاسوسی – سفارش بازی و واسطه گری و...)
4. خشونت
5. اعتیاد
6. شعور به فقدان هویت ملی
7. فرار مغزها
8. ویرانی خانواده
9. مشاغل کاذب، واسطه گری، دلالی
10. قاچاق مواد مخدر
11. بزهکاری ( جعل اسناد و اوراق بها دار، ولگردی، چاقوکشی و...)

12. انحرافات اخلاقی و فحشا( خودفروشی، روسپیگری، همجنس بازی، ایجاد مزاحمتهای خیابانی وانترنتی و....)

ب) در سطح خانواده:

1. رفتارهای پرخاشگرایانه و عصبانیتهای بی مورد
2. بالا رفتن آمار طلاق
3. بیماریهای روانی
4. از هم گسیختگی خانواده و گسترش خودفروشی و تن فروشی یا صیغه

5. از بین رفتن حرمت و احترام والدین و در نتیجه آن افسارگسیختگی فرزندان

ج) بر فرد:

1- عدم توافق روانی با جامعه. شعور عدم خوشبختی و سعادت. نارضایتی وانزجار از وضع خود. شعور به ناتوانی
2- استرس و اکتئاب و وسواس مداوم نتیجه گوشه گیری و در لاک خود فرو رفتن.
3- احساس محرومیت، و طلبکار شدن از جامعه که آنرا مسئول وضع خود می داند. احساس حقارت و مغبون بودن. و در نتیجه آن در پی انتقام بر می آید و دست به جنایت و سرقت زده راه انحراف در پیش می گیرد.