الاعتصام
بادیه نشینی همواره در مجلس امام شعبی حاضر می‌شد اما هیچ گاه لب به سخن نمی‌گشود، امام رحمه الله خطاب به او فرمود: آیا سخن نمی‌گویی؟!
بادیه نشن گفت: ساکت می مانم تا در امان بمانم و گوش فرا می‌دهم تا بیاموزم...
سودی که انسان از گوشهایش می‌برد به خودش باز می‌گردد...
اما سود زبانش عائد دیگران می‌شود...
امام شعبی رحمه الله چنان مجذوب این سخن شده بود که تا آخر زندگی خویش همواره آنرا تکرار می‌نمود.