- قربانی کردن حیوان باردار

علماء درباره جواز قربانی کردن چهارپایان اهلی (گاو و گوسفند و بز و شتر) اگر باردار باشد، اختلاف رأی دارند؛ جمهور اهل علم آنرا جایز می دانند، و باردار بودن حیوان را بعنوان عیوب قربانی - که منجر به عدم صحت آن خواهد شد - ذکر نکرده اند.

و تنها شافعیه آنرا جایز نداسته و قربانی حیوان باردار را منع کرده اند.

و درباره جنین؛ اگر بصورت زنده خارج شود، باید ذبح شود و بعد خورده شود، ولی اگر مرده بیرون آید؛ جمهور علماء گفتند : خورده می شود، زیرا ذبح جنین تابع ذبح مادرش است.

اما حنفیه گفتند : باید بعد از بیرون آمدن حتما ذبح شود، وگرنه حلال نیست و حکم مردار را دارد.

و بعضی از علماء گفتند : خوردن جنین حیوان مکروه است، به دلایل طبی ..

لذا توصیه ی بنده ی حقیر این است که تا جایی که ممکن است سعی تان بر این باشد تا چهارپایانی را برای قربانی برگزیند که حامل نباشند تا از اختلاف علما , مسائل طبی و ... نیز بیرون باشید .

- اشتراک هفت نفر در قربانی گاو یا شتر

اشتراک هفت نفر در قربانی – اگر گاو یا شتر باشد – جایز است و اگر تعداد شرکاء هفت نفر باشند، پس سهم هرکدام یک هفتم قربانی خواهد بود، و اگر احیانا یکی از شرکاء با مال حرام مشارکت نمود، مادامی که بقیه به این امر مطلع نباشند، در آنصورت ضرری به آنها نمی رسد، زیرا برای هریک تلاش و عمل خود اوست، و گناه کسی بر دیگری نوشته نمی شود.

اما اگر شرکاء به این امر اطلاع داشته باشند، نباید به او کمک کنند که مال حرامش را خرج کند و از آن منتفع شود، بلکه بر آنها واجب است که وی را انکار کنند، و در صورت لزوم وی را طرد کنند تا دست از کسب مال حرام بردارد.

- برای قربانی کننده جایز نیست

«کسی که می خواهد قربانی کند نباید مو یا ناخن و یا جزوی از پوستش را بگیرد، یعنی بعد از فرا رسیدن ماه ذی الحجه تا وقتی که قربانی می کند، زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم از چنین کاری نهی کردند، از ام سلمه از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت شده که فرمود : «إِذَا دَخَلَتْ الْعَشْرُ وَأَرَادَ أَحَدُکُمْ أَنْ یُضَحِّیَ فَلَا یَمَسَّ مِنْ شَعَرِهِ وَبَشَرِهِ شَیْئًا» مسلم (1977).

یعنی : «زمانی که دهه ی ذی الحجه آغاز شد و کسی قصد قربانی داشت نباید موی خود را کوتاه کند ویا از بدن خود چیزی را بردارد». 

و اگر کسی تصمیم به قربانی دارد ولی از روی فراموشی یا بی اطلاعی مو یا ناخن یا چیزی از پوستش را گرفت، چیزی بر وی نیست، زیرا الله متعال - در این امر و مشابه آن - خطا و فراموشی را از بندگانش برداشته، اما اگر کسی از روی عمد چنین کند، باید توبه کند و چیزی بر او نیست. (یعنی فدیه و کفاره بر او لازم نیست)». "فتاوی إسلامیة" (2/316) .

- در هنگام ذبح چه باید گفت

در وقت ذبح باید بسم الله و تکبیر (الله اکبر) بگوید، زیرا در صحیحن از انس رضی الله عنه ثابت شده که گفت : 

«ضَحَّی النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بِکَبْشَیْنِ ذَبَحَهُمَا بِیَدِهِ وَسَمَّی وَکَبَّرَ» بخاری (5554) ومسلم (1966).

یعنی : «پیامبر صلی الله علیه وسلم دو قوچ را قربانی کردند، با دستش آن دو را سر بریدند و هنگام قربانی بسم الله و الله اکبر گفتند».

اللجنة الدائمة للبحوث العلمیة والإفتاء (11/417).

عبد الله بن غدیان ... عبد الرزاق عفیفی ... عبد العزیز بن عبد الله بن باز