32- جایز نیست که قضای روزه رمضان را با شش روز روزه سنت ماه شوال جمع نمود و نمی توان با یک نیت هر دو را درنظر داشت . زیرا روزه ی شش روز از ماه شوال با رمضان مرتبط است و آن روزه ی شش روز جز با اتمام قضای رمضان بر وی مستحب نمی شود، در اینصورت اگر قبل از قضای رمضان آن شش روز را روزه بگیرد، ثواب قضای رمضان را نخواهد برد .
33- اگر خوردن روزه رمضان بوسیله غیر جماع باشد بر طبق رأی صحیح کفاره ندارد و بلکه تنها توبه و قضای آنروز واجب است .
34- نمی توانیم روزه داران مسافر در اتوبوس ها و قطارها را به عنوان کفاره جماع غذا دهیم زیرا نمی دانیم که آیا همه آنها جزو مساکین هستند یا خیر؟ مگر آنکه بر شما معلوم شود که آن مسافر مستحق و فقیر است، که در آنصورت ایرادی ندارد وی را اطعام دهید، در غیر اینصورت مسافری که مستحق نباشد جایز نیست طعام دهید.
35- قطع (شصت روز روزه کفاره جماع) به سبب مرض ایرادی ندارد، زیرا مرض عذر شرعی محسوب شده و قطع (توالی روزه های کفاره) ضرری به آنها نمی رساند و پس از بهبودی می توان به تکمیل روزها پرداخت .
36- زنانی که در ماه رمضان دچار عادت ماهیانه شوند نباید روزه بگیرند و بعد از اتمام رمضان باید آن روزها را قضا کنند .
37- بر کسی که روزهایی از رمضان را خورده است واجب است تا قبل از رسیدن رمضان بعدی آنها را قضاء کند، حال چه در روزهای زمستان باشد یا در دیگر روزهای (سال)
38- اگر قضای روزه ماه رمضان را به تاخیر انداخت تا اینکه رمضان دیگری فرا رسید، نخست روزه ماه رمضان حاضر را می‌گیرد، سپس قضای گذشته را بعد از ماه رمضان بجای می‌آورد و بر وی فدیه‌ای نیست، خواه این تاخیر با عذر یا بدون عذر باشد. و این رای برابر است با مذهب حنفیه و رای راجح نیز می باشد .
39- عید فطر فقط یک روز واحد است و آنهم روز اول ماه شوال است، و آنچه که در بین بعضی از مردم شهرت یافته که عید فطر سه روز است، این امر تنها عرف مشهور بین مردم است و هیچ حکم شرعی بر آن مترتب نمی شود.
40- در روز عید فطر روزه گرفتن حرام است، اما در روز دوم یا سوم از ماه شوال روزه گرفتن حرام نیست، و می توان روزه سنت یا قضاء گرفت.
والله تعالی اعلم