الاعتصام
" رمضان و احکام آن " (1)
1- بر کسی که در روز رمضان با همسرش جماع می کند واجب است تا بعنوان کفاره؛ برده ای آزاد کند، اگر ممکن نبود پس شصت روز پشت سرهم روزه بگیرد، و اگر از آن ناتوان بود پس شصت نفر مسکین را غذا دهد. (برگرفته از قران و سنت)
2- این کفاره باید بر حسب ترتیب مذکور باشد نه آنکه خود یکی را به دلخواه انتخاب کند , هر چند که برای او دشوار باشد . مگر آنکه در انجام یکی از آنها ناتوان باشد، و جمهور علمای مذاهب این ترتیب را همینگونه ذکر کرده اند .
3- کسانی می توانند 60 روز پشت سر هم روزه نگیرند که عذر داشته باشند مانند پیری و کهنسالی یا بیمار بودن یا آنکه زن حامله باشد و از روزه گرفتن عاجز باشند، و یا کسی توانایی کنترل شهوت خود را در طول این مدت ندارد و نمی تواند صبر داشته باشد.
حتی اگر فعلا توان ندارید می توانید آنرا به وقت دیگری موکول نمایید و در آن وقت دو ماه روزه بگیرید، مگر آنکه عذرهای مذکور همواره وجود داشته باشند.
4- اگر واقعا از روزه گرفتن ناتوان هستید، پس برای شما جایز است که هر کدام از شما شصت نفر مسکین را طعام دهد، یعنی زن و شوهر مجموعا با هم بایستی 120 نفر را اطعام دهید .
5- روش اطعام بدین صورت است :
- یا اینکه 120 نفر را بطور همزمان دعوت کرده و اطعام دهید، و یا هر روز چند نفر اطعام دهید تا 120 نفر کامل شود.
- یا آنکه یک نفر را هر روز برای مدت 120 روز طعام دهید، و یا چند نفر را هر روز طعام دهید تا عدد 120 کامل شود، مثلا هر روز پنج نفر را غذا دهید و فردا نیز همان پنج نفر را دوباره طعام دهید تا 120 کامل شود.
6- کسی را که طعام می دهید باید جزو مساکین باشد یعنی کسانی که دخلشان به خرجشان نمىرسد.
و اگر برای شما ممکن نیست که آن تعداد مسکین را بیابید، می توانید از دوستان یا امام مسجد بپرسید یا آنها را وکیل خود کنید تا با شما همکاری کنند.
7- جایز نیست که اطعام در کفاره را به پدران و مادران و پدربزرگان و مادربزرگان داد، و همچنین برای فرزندان و نوه ها چه دختر و چه پسر نیز جایز نیست طعام کفاره داد.
"فتاوى اللجنة الدائمة . المجموعة الثانیة" (9/221) .
8- دادن پول بجای اطعام جایز نیست.
والله تعالی اعلم