(سوال) حکم کسی که خروس یا هر حیوان دیگری را جلوی ماشین سربریده و خونش را به لاستیک یا خود ماشین بپاشد؟
(جواب) اگر اسلام کسی بطور یقین حاصل شده باشد، با شک و تردید نمی توان اسلام را از او منتفی کرد. یعنی مادامیکه شخص ایمان آورده و ارکان اسلام از قبیل نماز و روزه و سایر احکام شرع را انجام می دهد در اینصورت اگر شرکی در عقیده او وجود نداشته باشد حکم بر اسلام او داده می شود مگر اینکه مرتکب یکی از نواقض اسلام شود. در آنصورت اگر مرتکب نواقض اسلام شد اگر بدان کفر علم داشت یعنی می دانست که با ارتکاب به فلان امر موجب می شود که از اسلام خارج می شود، در اینصورت به اتفاق علما او تکفییر می گردد.
اما اگر به ارتکاب نواقض اسلام جهل داشت در اینصورت حکم وی متفاوت خواهد بود:
اگر یکی از ضروریات دین را انکار نماید یا آنرا استهزاء کند مانند نماز یا روزه یا حج و امثال این احکام که تقریبا همگی اشخاص می دانند که آنها جزو مسلم دین هستند، در اینصورت باز تکفییر می گردد مگر اینکه تازه مسلمان باشد.
ولی اگر مرتکب امری از نواقض اسلام شد که آن امر خفی بود در اینصورت برخی از علما جهل را معتبر دانسته و او را تکفییر نمی کنند تا اینکه مسئله را بر او تبیین می کنند و جهل را از او دور می نمایند ولی اگر باز مرتکب آن امر شود اینبار او را تکفییر می کنند.
پس بنا بر قواعد فوق اگر آن دو شخص که مرتکب این امر شرکی شده اند، اگر این امر یعنی سربریدن خروس نزد ماشین مردم و پاشیدن خون آن به لاستیک ماشینشان را امری خفی بدانیم یعنی چنین قائل شویم که آندو بر شرک بودن آن اطلاعی ندارند، پس بنا بر رای برخی از علما آنها عذر به جهل دارند و می بایست تفهیم شوند ولی اگر در جایی که آنها زندگی می کنند شرک بودن این امری که بدان مرتکب شدند بین مردم مشهور باشد، پس آنها عذر به جهل نخواهند داشت و اگر مانع دیگر یدر تکفییرشان نباشد، پس کافر خواهند بود. و البته این آراء همگی بر اساس رای آندسته از علما بود که جهل را در مسائل عقیدتی بعنوان عذری تلقی می کنند.
خلاصه اینکه باید دانست که اولا در قضیه معذور بودن شخص به جهل مابین علما اختلاف است، دوما اگر به فرض محال رای آندسته از علما را که قائل بر اعتبار جهل بعنوان عذر هستند را بپذیریم باز باید به این نکته دقت نمود که آیا در آن منطقه علم منتشر شده است یا خیر؟ یعنی بین مردم منتشر شده است که شرک کدامند؟ اگر منتشر شده باشد در اینصورت چون آن امر مذکور در سوال جزو شرک است پس آندو شخص تکفییر می شوند مادامیکه مانع دیگری بر سر تکفییر آنها موجود نباشد، حتی اگر آن دو شخص بدان آگاهی نداشته باشند باز عذر نخواهند داشت زیرا همانطور که در ابتدا گفته شد اگر امری جزو ضروریات دین باشد عذر در آن اعتبار نخواهد داشت.
والله اعلم