(سوال) چرا نام پدر پیامبر صلی الله علیه وسلم عبدالله بود؟ در آن زمان که مردم بت پرست بودند پس چطور الله را می شناختند ؟

(جواب) متاسفانه داعیان شرک و خرافات طوری در اذهان مردم تبلیغ می کنند که انگار مشرکان زمان پیامبر صلی الله علیه وسلم این بتهای چوبی و سنگی دست ساز خود را خدا و خالق می دانستند در حالیکه هرگز چنین نبوده است، بلکه آنها الله را بهتر از مشرکان زمان ما می شناختند. زیرا آنها خود را بر دین ابراهیم می دانستند ولی متاسفانه با غلو کردن در مورد اولیای صالح قوم خود، به دام توسل و واسطه افتادند و لذا برای آنکه به قول خود خواسته های خود را به الله برسانند، اقدام به توسل و واسطه قرار دادن آن اولیاء صالح قوم خویش کردند. زیرا آنها عقیده داشتند که چون انسانهای خطاکار و گنه کاری هستند، لذا خداوند دعاهایشان را اجابت نمی کند، ولی اعتقاد داشتند که اولیای صالح که قبلا فوت کرده اند نزد خدا دارای مقام و منزلت هستند پس اگر بیایند و آنها را واسطه کنند، خدا نیز بخاطر واسطه شدن آن اولیاء دعاهایشان را اجابت می کند!!

دقیقا همان استدلالی که امروزه مشرکان زمان ما می آورند!

پس مشرکان زمان پیامبر صلی الله علیه وسلم خدا و الله را می شناختند و معتقد بودند که اوست که خالق آنها و آسمانها است نه آن بت های چوبی یا سنگی! دلیل آنهم آیات زیر است:

قرآن می فرماید: « قُلْ مَنْ یَرْزُقُکُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّنْ یَمْلِکُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَنْ یُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَمَنْ یُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَیَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ» یونس 31.

 یعنی: « ( ای محمد به مشرکان) بگو چه کسی شما را از آسمان و زمین روزی می دهد یا کسیت که بر چشمها و گوشها حاکم است؟ و کسیت که زنده را از مرده و مرده را از زنده برمی انگیزد و کیست که کار [جهان] را تدبیر می کند، زودا که خواهند گفت: الله؛ بگو پس چرا پروا نمی کنید»

 و این فرموده اش:« قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِیهَا إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (84) سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَذَکَّرُونَ (85) قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ (86) سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87) قُلْ مَنْ بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْءٍ وَهُوَ یُجِیرُ وَلَا یُجَارُ عَلَیْهِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (88) سَیَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّى تُسْحَرُونَ» مؤمنون84- 89.

یعنی: « (ای محمد به مشرکان) بگو، اگر می دانید زمین و هرکس که در آن است، از آن کیست؟ زودا که می گویند از آنِ الله است، بگو آیا پند نمی گیرید؟ بگو پروردگار آسمانهای هفتگانه و عرش عظیم کیست؟ زودا که می گویند اینها از آنِ الله است. بگو پروا نمی کنید؟ بگو اگر می دانید ملکوت همه چیز به دست کیست؟ و کیست که امان می دهد و در برابر او نمی توان به کسی امان داد؟ زودا که می گویند: اینها از آنِ الله است. بگو: پس چگونه فریب داده می شوید؟»

پس متوجه شدیم که برخلاف تبلیغات مکارانه ی مشرکان امروزی، هرگز مشرکان زمان پیامبر صلی الله علیه وسلم بتهای خود را خالق نمی دانستند بلکه الله را قبول داشتند. اما تنها موردی که موجب مشرک خواندنشان شده بود، همین واسطه کردن اولیا بین خود و الله بود. و می بینیم که اسم پدر پیامبر صلی الله علیه وسلم "عبدالله" بوده است، یعنی آنها الله را خالق خود می دانستند.

والله اعلم