الاعتصام
(سوال) آیا ازدواج کردن با شیعه صحیح است ؟ با اهل کتاب چطور ؟
(جواب) خداوند متعال ازدواج با زنان و مردان مشرک را جایز ندانسته اند چنانکه می فرماید :
« وَلَا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکَاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَلَا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتَّى یُؤْمِنُوا وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَلَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولَئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللَّهُ یَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَیُبَیِّنُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ » [بقره: 221]
« با زنان مشرک تا ایمان نیاورده اند، ازدواج نکنید. بی گمان کنیز مؤمنی از زنان (آزاد) مشرک بهتر است اگر چه (زیبایی یا ثروت یا موقعیت او) شما را به شگفتی انداخته باشد (و زنان و دختران خود را) به ازدواج مردان مشرک در نیاورید، مادامی که ایمان نیاورده اند و بی گمان غلام مؤمنی از مرد مشرکی بهتر است گرچه( زیبایی یا ثروت و یا موقعیت او) شما را به شگفتی انداخته باشد.».
اما خداوند متعال اهل کتاب را خاص کرده و نکاح مرد مسلمان با زن اهل کتاب را حلال و جایز قرار داده است، بدلیل قول خداوند متعال که میفرماید:
«وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ مِن قَبْلِکُمْ إِذَا آتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیْرَ مُسَافِحِینَ وَلَا مُتَّخِذِی أَخْدَانٍ» ﴿المائدة: 5﴾
«و (نیز ای مؤمنان، برای شما حلال است) ازدواج با زنان عفیفه مؤمن، و زنان پاکدامن از کسانی که پیش از شما به آنان کتاب داده شده (نیز برای شما با ازدواج حلالند، در تحت این آیه‌کریمه زنان آزاد عفیفه یهودی و نصرانی داخل می‌شوند، نه زنان زناکار و بدکاره آنها) به شرط این که مهرهای آنان را به آنان بپردازید (این قید دلیل‌بر آن است که مهر، حق زن است، چه مسلمان باشد و چه غیرمسلمان) و (به شرط این که) عفت جوینده باشید (یعنی: انگیزه شما از ازدواج با زنان کتابی، طلب پاکدامنی و عفت برای خودتان باشد) نه شهوت رانان (یعنی: نه به زنای آشکارروآورندگان) و نه آن که زنان را پنهانی دوست خویش بگیرید (با هدف شهوت‌رانی و زناکاری با آنان)«.
البته ناگفته نماند که فقط براى مردان جائز است که با زنان اهل کتاب ازواج کنند ولى جائز نیست که زنان مسلمان با مردان اهل کتاب ازدواج کنند.
خداوند متعال با وجود شرک اهل کتاب باز آنها را خاص نموده و حکم به مباح بودن ذبیحه ی آنها و ازدواج مردهای مسلمان با زنان اهل کتاب می دهد و بمانند مشرکان حرام نمی گرداند. بنابراین احکام اهل کتاب بنا به حکمت الهی خاص هستند و قیاس غیر اهل کتاب با اهل کتاب (یهودی و نصرانی) جایز نیست.
البته ما حتما توصیه نمی کنیم که با شیعه ازدواج نکنید، بلکه ازدواج نمایید اما به شرطی که آن دختر اعتقادات اهل قبور از قبیل شرکیات رایج در میان اهل تشیع را نداشته باشد. شرکیاتی همچون: خواندن یا علی، یا حسین گفتن، توسل به قبور اولیا و خواستن حاجاتشان از آنها، اهانت به صحابه و ام المومنین عایشه رضی الله عنها و... همچنین تارک نماز بودن نیز باعث منع ازدواج خواهد بود.
زیرا کسی که مرتکب شرک شود طبق نص صریح قرآن ازدواج با وی حرام است.
ابن تیمیه در مورد ازدواج با اهل تشیع میگوید:
«شیعه ها اهل اهوا و بدعت و گمراهى هستند و شایسته یک مسلمان (سنى) نیست که دخترش را به مرد شیعه بدهد، ولى اگر مرد سنى زن شیعه را به ازدواج خود در آورد، در صورتیکه جائز است که امید توبه و بازگشت آن زن (به اهل سنت) باشد، وگرنه ترک کردن نکاحش بهتر است تا مبادا فرزندانش را به فساد و گمراهى بکشاند»
(مجموع الفتاواى ابن تیمیه 61/32).
بنابراین اگر آن دختر شیعه موحد بود یعنی از غیر خدا استعانه و استغاثه نمی کرد و به قبور اولیاءالله برای حاجات خود رجوع نمی کرد در اینصورت ازدواج با آن دختر منعی ندارد وگرنه صحیح نخواهد بود با کسی که شرکیات دارد حتی اگر نماز می خواند ازدواج کرد.
والله اعلم