الاعتصام
(سوال) آیا عبادت های ما روی سیمای ظاهری ما اثر دارد؟
(جواب) در تفسیر انوارالقرآن در تفسیر آیه ای که به تمجید از صحابه و ویژگی آنها پرداخته یعنی آیه «ِسیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ» فتح/29. چنین آمده:
«علامت مشخصه آنان (یاران پیامبر) بر اثر سجود در چهره‌هایشان آشکار است» به‌قولی: مراد از آن؛ درخشش، زیبایی، نور و وقاری است که در سیمای مؤمنان متجلی است و این نشانه ممیزه ایشان می‌باشد. سُدی می‌گوید: «نماز چهره‌هایشان را زیبا می‌کند». برخی از سلف گفته‌اند: «هر کس در شب بسیار نمازگزارد، چهره‌اش در روز زیبا می‌شود». برخی از سلف گفته‌اند: «برای عمل نیک نوری است در قلب، روشنی و پرتوی است بر روی، گشایشی است در رزق و محبتی است در دلهای مردم». امیرالمؤمنین عثمان رضی الله عنه فرمود: «هیچ کس چیزی را در نهان خویش مخفی نمی‌دارد مگر این‌که خداوند متعال آن را بر صفحات چهره و لغزشهای زبانش آشکار می‌گرداند». مراد این است که اثر عبادت و صلاح و اخلاص برای خداوند متعال، بر چهره مؤمن آشکار می‌شود از این روی است که عمربن‌خطاب رضی الله عنه می‌فرماید: «من أصلح سریرته، أصلح الله تعالی علانیته: هر کس نهان خویش را اصلاح نمود، خداوند متعال آشکار وی را نیز اصلاح می‌کند».
و در تفسیر عبدالرحمن سعدی آمده: « از بس که عبادت انجام می دهند و به خوبی عبادت می کنند، در چهره هایشان اثر گذاشته و چهره هایشان نورانی گشته است. چون با نماز درونشان روشن گشته و برونشان نیز شکوه و زیبایی یافته است».
والله اعلم