(جواب) مشکلی که در مورد شما وجود دارد؛ مجالست و همراه شدن با یک فرد فاسق و عاصی است، درحالیکه شرعا جایز نیست که با انسانهای فاسق همراه و همکار شد، زیرا خداوند متعال می فرماید: « یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَکُونُواْ مَعَ الصَّادِقِینَ» (توبه 119).

یعنی: اى کسانى که ایمان آوردهاید، از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، و با صادقان باشید.

مطمئناً کسی که مرتکب زنا می شود، جزو صادقین نیست. پس شما در وحله ی نخست باید چندین بار در طی مدتی وی را نصیحت کنید تا از عمل زشت خود دست بردارد، و وی را از عذاب الهی بترسانید، اگر اصلاح نشد، وی را رها کنید و دیگر نزد او کار نکنید، تا مبادا دین و اخلاق شما در اثر همراه شدن با او مورد تهدید قرار بگیرد. چرا که الله تعالی بیشتر از هرکسی مخلوق خود را می شناسد و می داند که همنشینی و رفاقت با دیگران بسیار بر اخلاق و اعتقاد آدمی تأثیر می گذارد. از اینرو خدا و رسولش ما را به رفاقت و همنشینی با صادقین امر کرده اند. همنشین شدن با افراد صالح و هدایت یافته بر هدایت ما تاثیر مفیدی خواهد گذاشت، و بلعکس؛ همنشینی با اهل فسق و فجور و اهل بدعت و منحرف شده، تاثیر ناگواری بر اخلاق و افکارمان خواهد گذاشت.

سلف صالح ما بر این مسئله بسیار حساس بودند و سعی داشتند که از اهل فسق و بدعت دوری کنند، و بیشترین برائت را از آنها داشتند. شایسته است که ما نیز در برخورد با اهل بدعت و گمراهان همین برخورد را داشته باشیم تا دین و اخلاق خود را از آفت محفوظ کرده باشیم.

غالب قطان گفت: مالک بن دینار را در خواب دیدم که گویا در مسجد نشسته بود و می فرمود: «صنفان من الناس لا تجالسوهما فإن مجالستهما مفسدة لقلب کل مسلم: صاحب بدعة قد غلا فیها، وصاحب دنیا مترف فیها». «دو دسته از مردم هستند که هرگز با آنها منشین، زیرا همنشینی با آنها قلب هر مسلمانی را فاسد می کنند: کسی که اهل بدعت است و در آن غلو کرده، و دیگری کسی که اهل دنیا است و در آن خوش گذارن است».
«الحلیة الأولیاء» أبی نعیم اصفهانی.

و ابن تمیم رحمه الله فرمود: «هجران أهل البدع کافرهم وفاسقهم والمتظاهرین بالمعاصی، وترک السّلام علیهم فرض کفایة، ومکروه لسائر النّاس، ولا یسلّم أحد على فاسق معلن، ولا مبتدع معلن داعیة». «ترک و دور شدن و سلام نکردن از اهل بدعت چه کافر یا فاسق یا کسانی که آشکارا گناه می کنند، فرض کفایی است و بر دیگر مردم مکروه است، و هیچکس نباید بر فرد فاسقی که فسقش را آشکار می کند و بر مبتدعی که بدعتش را تبلیغ می کند سلام کند». «الآداب الشرعیة» (237).


والله اعلم