حدیث صحیح شماره (11) :

عن أبي هريرة رضي الله عنه قال : قال رسول الله صلى الله عليه وسلم : ( إن الله تعالى قال : من عادى لي وليا فقد آذنته بالحرب ، وما تقرّب إليّ عبدي بشيء أحبّ إليّ مما افترضته عليه ، وما يزال عبدي يتقرّب إليّ بالنوافل حتى أُحبّه ، فإذا أحببته كنت سمعه الذي يسمع به ، وبصره الذي يبصر به ، ويده التي يبطش بها ، ورجله التي يمشي بها ، وإن سألني لأعطينّه ، ولئن استعاذني لأعيذنّه ) رواه البخاري .

الله در حدیث قدسى مى‌فرماید: کسیکه با دوست من دشمنی کند، با او اعلام جنگ مى‌کنم، و بنده مؤمن با هیچ چیزی محبوبی نزد من بهتر از فرایض نزدیک نمی‌شود، و او با انجام نوافل به من نزدیک مى‌شود تا این که او را دوست می دارم و هنگامی که او را دوست بدارم، گوش او مى‌شوم که با آن مى‌شنود، و چشم او مى‌شوم که با آن مى‌بیند، و دستش مى‌شوم که با آن مى‌گیرد، و پایش مى‌شوم که با آن راه مى‌رود؛ اگر چیزی از من بخواهد به او مى‌دهم، و اگر پناه بخواهد پناهش مى‌دهم».

( صحیح البخاری )

...................................................

 

حدیث صحیح شماره (12) :

«مَنْ نَفَّسَ عَنْ مُؤْمِنٍ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ الدُّنْيَا، نَفَّسَ اللهُ عَنْهُ كُرْبَةً مِنْ كُرَبِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ، وَمَنْ يَسَّرَ عَلَى مُعْسِرٍ، يَسَّرَ اللهُ عَلَيْهِ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، وَمَنْ سَتَرَ مُسْلِمًا سَتَرَهُ اللهُ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ، وَاللهُ فِي عَوْنِ الْعَبْدِ مَا كَانَ الْعَبْدُ فِي عَوْنِ أَخِيهِ، وَمَنْ سَلَكَ طَرِيقاً يَلْتَمِسُ فِيْهِ عِلْماً، سَهَّلَ اللهُ لَهُ بِهِ طِرِيقاً إِلَى الْجَنَّةِ، وَمَا اجْتَمَعَ قَوْمٌ فِي بَيْتٍ مِنْ بُيُوتِ اللهِ، يَتْلُونَ كِتَابَ اللهِ وَيَتَدَارَسُونَهُ بَيْنَهُمْ، إِلاَّ نَزَلَتْ عَلَيْهِمُ السَّكِينَةُ، وَغَشِيَتْهُمُ الرَّحْمَةُ، وَحَفَّتْهُمُ الْمَلاَئِكَةُ، وَذَكَرَهُمُ اللهُ فِيمَنْ عِنْدَهُ، وَمَنْ بَطَّأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ»

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می فرمایند : «کسی که یک سختی و دشواری از برادر مومن خود را در دنیا بر طرف کند، خداوند یک دشواری و سختی او را در روز قیامت رفع مى‌کند. کسی که بر فقیر و بینوایی آسان بگیرد، خداوند در دنیا و آخرت بر او آسان خواهد گرفت. کسی که بدی و زشتی مسلمانی را پنهان کند، خداوند در دنیا و آخرت، بدی و زشتی او را مى‌پوشاند و کسی که قدمی در آموختن علم بردارد، الله راه بهشت را بر او آسان میگردانـد، و هـرگاه گروهی از مـردم در خـانـه‌ای از خانه‌های خدا [مساجد] گرد هم آیند تا قـرآن بخوانند و درس‌های قرآن را به هم بیاموزند، رحمت و آرامش بر ایشان فرود آید، و مهر و محبت و رحمت خداوندی آنان را فراگیرد، و فرشتگان آنان را در برگیرند، و خداوند آنان را به کسانی که در نزد او هستند یاد کند، و کسی که عمل و کردارش بر او پیشی گرفت و او را به دنبال انداخت، به یقین نسب و قبیله‌اش او را به جلو نمی‌برد».

(صحیح المسلم)

 

...................................................

 

حدیث صحیح شماره (13) :

«لاَ تَحَاسَدُوا، وَلاَ تَنَاجَشُوا، وَلاَ تَبَاغَضُوا، وَلاَ تَدَابَرُوا، وَلاَ يَبِعْ بَعْضُكُمْ عَلَى بَيْعِ بَعْضٍ، وَكُونُوا عِبَادَ اللهِ إِخْوَاناً، الْمُسْلِمُ أَخُو الْمُسْلِمِ: لاَ يَظْلِمُهُ، وَلاَ يَخْذُلُهُ، وَلاَ يَكْذِبُهُ، وَلاَ يَحْقِرُهُ، التَّقْوَى ههُنَا -وَيُشِيرُ إِلَى صَدْرِهِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ- بِحَسْبِ امْرِئٍ مِنَ الشَّرِّ أَنْ يَحْقِرَ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ، كُلُّ الْمُسْلِمِ عَلَى الْمُسْلِمِ حَرَامٌ: دَمُهُ، وَمَالُهُ، وَعِرْضُهُ»

پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم می فرماید : « به یکدیگر حسد نورزید؛ به زیان یکدیگر سازش نکنید؛ و به یکدیگر بغض و کینه نورزید؛ و به همدیگر پشت نکنید؛ و هیچ یک از شما بر فروش دیگری نفروشد؛ بندگان الله و برادران همدیگر باشید. مسلمان برادر مسلمان است؛ به برادرش ستم نمی‌کند؛ دست از یاری و کمک او نمی‌کشد؛ او را تکذیب نمی‌کند؛ او را خوار و ذلیل نمی‌شمارد؛ و در حالیکه به سوی سینه اش اشاره می کرد میگفت تقوا و پرهیزگاری در اینجاست، و سه بار به سینه‌اش اشاره فرمود. برای بد بودن انسان همین کافی است که برادر مسلمان خویش را حقیر و کوچک شمارد. خون و مال و شرف و ناموس هر مسلمان بر مسلمان دیگر حرام است».

(صحیح المسلم)

...................................................

 

حدیث صحیح شماره (14) :

«مَنْ رَأَى مِنْكُمْ مُنْكَرًا فَلْيُغَيِّرْهُ بِيَدِهِ، فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِلِسَانِهِ، فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ، وَذلِكَ أَضْعَفُ الإِيْمَان»

«هر یک از شما اگر کار زشتی را دید باید آن را با دست خود تغییر دهد؛ اگر نتوانست با دست تغییر دهد، با زبان و گفتار خود تغییر دهد؛ اگر نتوانست با زبان تغییر دهد، با دل خود آن را انکار کند و این مرحله [یعنی انکار به وسیله دل] ضعیف‌ترین [وکمترین نمودِ] ایمان است».

(صحیح المسلم)

...................................................

 

حدیث صحیح شماره (15) :

عن أبي سعيد سعد بن سنان الخدري رضي الله عنه : أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال : ( لا ضرر ولا ضرار ) ، حديث حسن رواه ابن ماجة والدارقطني وغيرهما مسندا ، ورواه مالك فی الموطا

از ابى‌سعید سعد بن مالک بن سنان خدرى رضی الله عنه روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند : «نه به خود زیان برسان و نه به دیگران».

(حديث حسن رواه ابن ماجة والدارقطني وغيرهما مسندا ، ورواه مالك فی الموطا)

...................................................

 

حدیث صحیح شماره (16) :

«جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِيِّ صلی الله علیه و آله وسلم فَقَالَ: يَا رَسُولُ اللهِ دُلَّنِي عَلَى عَمَلٍ إِذَا عَمِلْتُهُ أَحَبَّنِي اللهُ، وَأَحَبَّنِي النَّاسُ. فَقَالَ: ازْهَدْ فِي الدُّنْيَا يُحِبَّكَ اللهُ، وَازْهَدْ فِيمَا عِنْدَ النَّاسِ يُحِبَّكَ النَّاسُ»

«مردی نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم آمد و گفت: ای رسول خدا، مرا به کاری راهنمایی کن که هرگاه آن را انجام دهم خداوند مرا دوست بدارد، و مردم نیز مرا دوست بدارند. رسول الله علیه الصلاة و  السلام فرمود: به دنیا دل مبند و از آن روی بگردان تا الله تو را دوست بدارد، و به آنچه نزد مردم است بی‌میل باش و از آن روی بگردان تا مردم نیز تو را دوست بدارند».

(رَوَاهُ ابْنُ مَاجَه وَغَيْرُهُ بِأَسَانِيدَ حَسَنَةٍ)

 

...................................................

 

حدیث صحیح شماره (17) :

عَنْ أَبِي هُرَيْرَه رضی الله عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وسلم: «كَلِمَتَانِ خَفِيفَتَانِ عَلَى اللِّسَانِ، ثَقِيلَتَانِ فِي الْمِيزَانِ، حَبِيبَتَانِ إِلَى الرَّحْمَنِ: سُبْحَانَ اللَّـهِ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحَانَ اللَّـهِ الْعَظِيمِ» (متفق علیه).

ابوهريره رضی الله عنه میگويد: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «دو کلمه وجود دارد که بر زبان، سبک، ولی در ترازوی اعمال، سنگين، و نزد الله متعال، محبوب‌ اند: سُبْحَانَ اللَّـهِ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحَانَ اللَّـهِ الْعَظِيمِ».

( متفق علیه )

 

...................................................

 

حدیث صحیح شماره (18)

پعَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضی الله عنه قَالَ: جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اللَّـهِ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّـهِ، مَنْ أَحَقُّ النَّاسِ بِحُسْنِ صَحَابَتِي؟ قَالَ: «أُمُّكَ». قَالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قَالَ: «ثُمَّ أُمُّكَ». قَالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قَالَ: «ثُمَّ أُمُّكَ». قَالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قَالَ: «ثُمَّ أَبُوكَ»

ابوهریره رضی الله عنه میگوید: شخصی نزد رسول ‏الله علیه الصلاة و السلام آمد وگفت: چه کسی برای خوش رفتاری من از دیگران، مستحق تراست؟ فرمود: «مادرت». گفت: سپس چه کسی؟ فرمود: «مادرت». گفت: بعد از او چه کسی؟ فرمود: «باز هم مادرت». پرسید: پس از او چه کسی؟ فرمود: «بعد از او پدرت».

( متفق علیه )

 

...................................................

 

حدیث صحیح شماره (19) :

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضی الله عنه أَنَّ رَسُولَ اللَّـهِ علیه الصلاة و السلام قَالَ: «إِيَّاكُمْ وَالظَّنَّ، فَإِنَّ الظَّنَّ أَكْذَبُ الْـحَدِيثِ» (متفق‌علیه).

ابوهریره رضی الله عنه می گوید: رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «از گمان بد، اجتناب کنید. زیرا گمان بد، بدترین نوع دروغ‏ است».

( متفق علیه )

...................................................

 

حدیث صحیح شماره (20) :
 عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّـهِ : «إنَّ الْعَبْد لَيَتَكَلَّمُ بِالكَلِمةِ مَا يَتَبيَّنُ فيهَا يَزِلُّ بهَا إلى النَّارِ أبْعَدَ مِمَّا بيْنَ المشْرِقِ والمغْرِبِ» (متفق عليه).

ابوهریره رضی الله عنه می گوید که رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم فرمود : " بنده کلمه ای را بر زبان می آورد که در مورد آن نمی اندیشد و به سبب آن به دوزخ می لغزد دورتر از آنچه که در میان مشرق و مغرب است " .

( متفق علیه )

 

نظر دهید