عقیده

2016/May/Wed


1487
سلسله دروس عقیده (40)

الاعتصام

" تعریف کفر , انواع آن و تفاوت بین آنها "

کفر در لغت به معنای پوشش ومانع است، و در شرع، به معنای ضد ایمان یا نقض کننده ی ایمان است. کفر : ایمان نداشتن به الله و رسول اوست. صرف نظر از اینکه این کفر همراه با تکذیب باشد یا بدون تکذیب، بلکه به مجرد شک و گمان، یا روی‌ گردانی، یا حسد و خود پسندی، یا پیروی کردن از هوا و هوسی که مانع تبعیت از دین خدا شود، کافر می ‌شود : اگرچه کفر تکذیب‌ کننده بزرگتر است. همچنین کسی که از روی حسادت دین الله را انکار و او را تکذیب می‌ کند، و در حالی که به حقانیت پیامبران یقین دارد، حکم کافر تکذیب ‌کننده را دارد .

 

" انواع کفر "

کفر به دو نوع تقسیم می شود :

الف) کفر اکبر-----» کفر ورزدین به اصل ایمان

ب) کفر اصغر-----» کفر ورزیدن به فروع ایمان

 

الف ) کفر اکبر

کفر اکبر آن است که فرد با انجام آن مرتد شده و تمامی اعمال صالحش حبط و از بین می رود و برای چنین شخصی در روز قیامت شفاعتی نیست .

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلائِكَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِينَ " خالِدِينَ فِيها لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ

سوره ی بقره آیات 161و162

 

کفر اکبر انواعی دارد که عبارتند از :

1- کفر تکذیب و جحود

 یعنی دروغ دانستن دین الله متعال و یا انکار یا رد کردن آن لذا الله متعال در این راستا می فرماید :

«چه کسی ستمگرتر از آن کسی است که بر الله دروغ بندد و یا [دین] حق را چون به او رسد تکذیب کند؟! آیا جهنم جای کافران نیست؟»

عنکبوت/68

 

این کفر بعضی مواقع توسط تکذیب با قلب صورت می پذیرد – چنانکه ابن القیم می گوید این نوع از کفر کم است – و بعضی موقع توسط زبان و اعضاء جسم است و آن به وسیله کتمان حق و ظاهراً اطاعت نکردن از آن با آنکه آن را می داند و قلباً برآن آگاهی دارد است، مانند : کفر یهود نسبت به پیغمبر (صلی الله علیه و سلّم ) خداوند می فرماید :

فَلَمَّا جَاءهُم مَّا عَرَفُواْ کَفَرُواْ بِهِ  آیه 89/ البقره

همین که آنچه [که اوصافش] را می‏شناختند برایشان آمد انکارش کردند . و همچنین می فرماید :

وَإِنَّ فَرِیقاً مِّنْهُمْ لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَهُمْ یَعْلَمُونَ  از آیه 146/ البقره

یعنی : و مسلما گروهی از ایشان حقیقت را نهفته می‏دارند و خودشان [هم] می‏دانند .

و این بدینصورت است که تکذیب تحقق نمی یابد مگر از جانب کسی که حق را می داند و آن را ردّ می کند ، به همین دلیل است که خداوند انکار کردن کفار نسبت به پیغمبر صلی الله علیه و سلّم را به صورت حقیقی و درونی نفی می کند بلکه می فرماید انکار آنها تنها با زبان بوده است ؛ خداوند می فرماید : " فَإِنَّهُمْ لاَ یُکَذِّبُونَکَ وَلَکِنَّ الظَّالِمِینَ بِآیَاتِ اللّهِ یَجْحَدُونَ  "آیه 33/الانعام

یعنی : در واقع آنان تو را تکذیب نمی‏ کنند ولی ستمکاران آیات خدا را انکار می‏کنند ، و در مورد فرعون و قومش می فرماید :

" وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَیْقَنَتْهَا أَنفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا " از آیه 14/ النمل

یعنی : و با آنکه دلهایشان بدان یقین داشت از روی ظلم و تکبر آن را انکار کردند .

 

2- کفر عناد

عناد به معنای ستیز و دشمنی است و شامل شناخت حق به قلب و اعتراف به زبان ولی پیروی کردن از چیزی که با ایمان دشمن است می باشد .

الله متعال در سوره مدثر آیه 16 می فرماید :

كَلَّا إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيداً ‏

هرگز ! چرا كه با آيات ما دشمن و ستيزه‌ جو است .

و در آیه ای دیگر الله متعال می فرماید :

أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ

سوره ق آیه 24

والله به آن دو فرشته می گوید هرکسی را که به کفر اصرار می ورزید و از روی لجاجت با حق به ستیزه بر می خواست به دوزخ در افکنید .

 

3- کفر اعراض

روی برگرداندن و نادیده گرفتن حق است یعنی با اینکه فرد می داند آن چیز حق است ولی از آن روی می گرداند و بی تفاوت رد می شود .

الله متعال می فرماید :

وَالَّذِینَ کَفَرُوا عَمَّا أُنذِرُوا مُعْرِضُونَ

و کسانی که کافر شده‏ اند از آنچه هشدار داده شده‏ اند روی گردانند .

آیه ی 3 سوره احقاف

پس کسی که از آنچه پیغمبر آورده است روی بگرداند مانند کسی که قولاً بگوید : " از او پیروی نمی کنم " و یا عملاً مانند کسی که از شنیدن حق فرار کند و یا روی بر گرداند و یا انگشتش را داخل گوشش کند ، و یا اینکه حق را شنیده باشد امّا قلباً از آن روی گردان باشد که در واقع کافر شده است از نوع کفر روی گرداندن یا اعراض .

همچنین الله متعال در سوره کهف آیه 57 می فرماید :

" وَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بآيَاتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْها وَنَسِيَ ما قَدَّمَتْ يَداهُ إِنَّا جَعَلْنَا عَلَى قُلُوبهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَ في آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن تَدْعُهُمْ إِلَى الْهُدى فَلَن يَهْتَدُوا إِذًا أَبَدًا "

" و کیست ستمکارتر از کسی که او را به آیات پروردگارش تذکر دهند ، پس ( او به جای پذیرش ) از آنها اعراض کند و آنچه را پیش از این انجام داده فراموش کند ؟ همانا ما بر دلهایشان پرده هایی افکندیم تا آن را نفهمند و در گوشهایشان سنگینی قرار دادیم که اگر آنان را به هدایت فرا خوانی ، هرگز به راه نخواهند آمد. "

 

والله تعالی اعلم

نظر دهید