ادامه ی ناقض هشتم مبحث تولی و تبری در اسلام

تولی و تبری در اسلام

الف) نشانه‌هاي دوستي با كفار

1- شباهت در پوشش و نحوه گفتار در حالیکه رسول الله صلی الله علیه وسلم  می فرماید : من تشبه بقوم فهو منهم

2- اقامت در دارالکفر و عدم مهاجرت صیانت دین به دار الاسلام . در نتیجه اگر کسی توانایی مهاجرت از دارالکفر را به سایر مناطق داشته باشد هجرت نکردن بر او حرام است یعنی باید هجرت کند مگر مردان و زنان و كودكان مستضعف كه نمي توانند چاره اي بيانديشند و راه بجايي نمي برند. اينان را باشد كه خداوند ببخشايد و خداوند بخشاينده ي آمرزگار است . " سوره نساء آیه 97 و 98

لذا الله تعالي اجازه ي سكونت در سرزمين كفار را به مسلمانان نداده و در اين راستا عذر كسي را نمي پذيرد مگر كساني كه مستضعف بوده و توانايي مهاجرت ندارد يا آنهايي كه ماندنشان براي مصلحتي ديني مانند دعوت به سوي الله و نشر اسلام است.

3- سفر به سرزمين آنان به قصد سير و سياحت : سفر به سرزمين كافران حرام است مگر در مواقع ضروري از قبيل مداوا، تجارت و آموزش علوم كاربردي كه دستيابي به آن در غير اين صورت ميسر نباشد لذا اقامت به اندازه ي رفع نياز بلا مانع است و چون رفع نياز گرديد بازگشت به دارالإسلام واجب است.

و شرط جواز چنين سفري اين است كه مسافر دين خود را آشكار نموده و به اسلام خويش افتخار نمايد و از مكانهاي شر دوري جسته تا از دسيسه و نيرنگ دشمنان مصون بماند. همچنين سفر به سرزمين و ديار كفر جهت دعوت به سوي الله و نشر اسلام جايز بلكه واجب مي باشد.

4-حمایت و یاری کفار بر علیه مسلمانان

5- ياري طلبيدن، اعتماد، سر سپردگي، واگذاري پستهاي حساس كه سبب دسترسي كفار به اسرار مسلمانان مي گردد و برگزيدن آنان به عنوان مشاور و دوستان صميمي

با توجه به اين نصوص واگذاري زعامت مسلمانان به دست كفار حرام است.

چرا كه از اين راه به اسرارشان دست مي يابند و بر امورشان مسلط مي گردند، در نتيجه با حيله و مكر به آنان آسيب و ضرر مي رسانند.

نمونه بارز اين پديده ي شوم كه امروزه در جهان اسلام مشهود است، مصيبت پذيرش توليت كفار از سوي مسلمانان مي باشد كه منجر به هجوم سيل آسای آنان به سرزمينهاي اسلامي حتي حرمين شريفين شده است. به طوري كه در اشكال مختلف چون كارگر، راننده، مستخدم و مربي وارد خانه و جامعه مسلمين مي گردند.

6- شركت در جشن های آنان، كمك كردن در برگزاري آن و تبريك گفتن به آنان: و الله متعال در آیه 72 سوره فرقان به همین موضوع اشاره می کند آنجا که می گویند :

«و نيز كساني كه در مجالس باطل حضور نيابند»

و از جمله صفات بارز عبادالرحمن اين است كه ايشان در جشن هاي كفار شركت نمي جويند.

7- مدح و ستايش فرهنگ و تمدن كفار و شيدايي اخلاق و روش آنان بودن صرفنظر از عقايد غلط و دين فاسدي كه دارند : در حالیکه خداوند در سوره طه آیه 131 می فرماید :

«به چيزي كه اصنافي از آنان را به آن بهره‌مند گردانده ايم چشم مدوز كه تجمل زندگي دنيوي است تا سرانجام آنان را بدان بيازماييم، و روزي پروردگارت بهتر و پاينده‌تر است».

8- تاسي به كفار در نامگذاري اولاد

9- طلب آمرزش و مغفرت براي كفار: الله تعالي به طور قطع و يقين در آيه زير اين عمل را حرام نموده است، چنان كه مي فرمايد:

«سزاوار نيست كه پيامبر و مومنان براي مشركان، ولو خويشاوند باشند، پس از اينكه بر ايشان آشكار شده است كه آنان دوزخي اند، آمرزش بخواهند».

سوره توبه آیه 113

زيرا اين عمل بيانگر محبت كفار و صحيح دانستن عقايد باطل آنان است.

ب) نشانه هاي دوستي با مؤمنين

1- هجرت از دارالكفر به سوي دارالاسلام

2- پشتيباني و ياري كردن مسلمانان با جان، مال و زبان در نيازمندي هاي دين و دنيايشان

3- شادي و مصيبت مسلمانان را از آن خود بداند

4- دوستدار و خيرخواه مسلمانان بودن و امتناع از اغفال و فريب آنان

5- تكريم و احترام مسلمانان و امتناع از عيبجويي و تنقيض شخصيتشان

6- در تنگنا و فراخي يار و مونس آنان باشد.

7- ديدار و هم نشيني با مسلمانان و اظهار محبت در ملاقات با آنان

8- رعايت حقوق مسلمانان

9- شفقت با ضعفاي مسلمان

10- طلب استغفار و دعاي خير براي مسلمانان

و بسیاری موارد دیگر

والله تعالی اعلم