عقیده

2016/May/Mon


1217
سلسله دروس عقیده (25)

الاعتصام

" ناقض سوم "

کسی که مشرکان را کافر نداند یا در کفرشان شک کند یا مذهب و آیین آنان را صحیح بداند .

الله متعال در بسیاری از کلام مبارکش کفر کافران را بیان می دارد و به طور واضح بیان کرده است که ادیان دیگر مانند یهود , نصاری , روافض و مجوسین و ... باطل هستند و پیروان آنها کافر می باشند .

به آیه ی زیر در ارتباط با کافر بودن نصاری توجه بفرمایید :

 

" لَقَدْ کَفَرَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمَسِیحُ ابْنُ مَرْیَمَ قُلْ فَمَنْ یَمْلِکُ مِنَ اللَّهِ شَیْئًا إِنْ أَرَادَ أَنْ یُهْلِکَ الْمَسِیحَ ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمَّهُ وَمَنْ فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا وَلِلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا یخْلُقُ مَا یَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ "

[ مائده 17]

«کسانی که گفتند الله تعالی همان عیسی پسر مریم است به تحقیق کافر شدند بگو اگر خداوند بخواهد عیسی پسر مریم و مادرش و همه ساکنان زمین را نابود کند چه کسی مالک و قادر بر انجام کاری است، ملک آسمان ها و زمین و هر آن چه ما بین آن هاست از آن خداست، هر چیزی را بخواهد می آفریند و الله تعالی بر هر کاری قادر است»

در این آیه بیان شده است که نصاری جزو کفار هستند و از کافرین به شمار می آیند .

و به آیه ی زیر در ارتباط با کافر بودن یهود توجه بفرمایید :

" وَقَالَتِ الْیَهُودُ عُزَیْرٌ ابْنُ اللَّهِ وَقَالَتِ النَّصَارَی الْمَسِیحُ ابْنُ اللَّهِ ذَلِکَ قَوْلُهُمْ بِأَفْوَاهِهِمْ یُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ قَبْلُ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّی یُؤْفَکُونَ "

[ توبه 30]

 «یهود گفتند عزیر پسر خداست و نصاری گفتند مسیح پسر خداست این سخنان تنها کلماتی هستند که بر زبان می رانند و در این سخنان شبیه کسانی هستند که قبل از آن ها کافر شدند خداوند آن ها را نابود کند چگونه [از حق] بازگردانده می‌شوند».

در این آیه نیز مشخص شده است که یهودیان اهل کفار هستند و در این شکی نیست .

و در آیه زیر الله سبحانه و تعالی می گوید که همانا دین پذیرفته شده نزد الله اسلام است :

" إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ "

آل عمران/19

همانا دین ( پذیرفته شده ) نزد الله اسلام است .

بنابراین اگر کسی بگوید که مشرکین ( یهود و نصاری و ...) کافر نیستند و یا شک کند به کافر بودنشان و یا دین آنها را صحیح بداند , چنین شخصی کافر است و از دایره اسلام خارج است زیرا چنین شخصی مستقیما در حال ایستادگی در مقابل آیات روشن الهی است . آیات قران به طور واضح و روشن بیان می دارد که همانا یهود و نصاری کافر هستند اما این شخص می گوید خیر کافر نیستند و یا در کفرشان شک دارد و لذا خود را کافر می کند زیرا در حال ایستادگی در برابر آیات الهی و شک داشتن در صحت کلام الله سبحانه و تعالی است . انسان مسلمان هیچگاه در مقابل آیات الهی نمی ایستد و ایستادن در برابر آیات قران از ویژگی های کافران است زیرا این کافران بودند که هر گاه پیامبر – علیه الصلاة و السلام – آیه ای از قران را برای آنها تلاوت می کرد آنها در برابر آیه ایستادگی می کردند و آن را به بهانه های گوناگون قبول نمی کردند .

لذا کسی که مشرکان یا اهل کتاب را کافر نداند یا با وجودی که کفرشان، روشن است و شکی در آن وجود ندارد، از تکفیرشان خودداری کند، در حقیقت به الله و کتابش و به رسول‌الله – علیه الصلاة و السلام - کفر ورزیده و جهانی بودن یا فراگیر بودن دعوت و رسالت پیامبر- علیه الصلاة و السلام -  را برای همه‌ی مردم، انکار کرده و مرتکب یکی از نواقض اسلام شده است؛ این، به ‌اجماع مسلمانان، نقض اسلام است. لذا هر مسلمانی باید کسانی را که الله به کفرشان تصریح کرده، کافر بداند و قاطعانه تکفیرشان کند.

بنابراین از باب اولی، در کفر کسی که می‌گوید: «یهود و نصارا، صاحبان شریعتی آسمانی هستند که چون در نتیجه‌ی اجتهادشان، چنین دیدگاه‌هایی دارند، پس برحقند، نه باطل»، کافر می‌باشد و به الله متعال کفر ورزیده است؛ مانند کسی که می‌گوید: «اگر کسی بخواهد دین یهودیان یا نصارا و یا دین اسلام را برگزیند، اختیار با  خود اوست؛ زیرا همه‌ی این‌ها، برحق و درست‌اند»؛ چنین شخصی، کافر است  زیرا او سایر ادیان را با این سخنش صحیح می پندارد در حالیکه طبق آیه ی بالا دین پذیرفته شده نزد الله اسلام است و سایرین کافر و بر باطل هستند .

یا شخصی که می گوید :

" هر شخصی، مجاز است که دین یهودیان یا نصرانی‌ها یا روافض , مجوسین و ... را برگزیند؛ همان‌گونه که می‌تواند آیین اسلام را قبول کند و این را هم‌سان گرایش پیروان مذاهب چهارگانه به مذاهبشان می‌دانند و می‌گویند: همه‌ی این‌ها، راه‌هایی است که به خداوند می‌رسد! "

چنین شخصی به قطع کافر است زیرا الله متعال می گوید : یهود و نصاری کافر هستند و دین پذیرفته شده نزد الله متعال اسلام است اما این شخص کاملا مخالف با کلام خداوند سخن می گوید و می گوید هر کسی می تواند هر دینی را برای خود انتخاب کند و همه ی ادیان صحیح هستند .

و کسانی که در عصر حاضر هستند و به دموکراسی , کمونیستی , سکولاریسم و ... دعوت می دهند در حقیقت به دین یا گرایش هایی غیر از اسلام دعوت می دهند و لذا کافر هستند .

و یکی از موضوعات توحید کفر ورزیدن مسلمان نسبت به کفارو تنفر داشتن , بیزاری و دشمنی با آنها و دوست نگرفتن از آنها است یعنی شخص مسلمان باید مشرکین و ... را کافر بداند در غیر این صورت خودش کافر است زیرا در برابر آیات الهی ایستاده است و الله متعال می فرماید :

فَمَنْ يَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ فقد استَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى‏ لاَ انْفِصامَ لَها وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ

سوره بقره آیه 256

اما اگر شخصی چنین فردی را تکفیر نکرد به این احتمال که شاید او عذری داشته باشد در این حالت، این فرد ، تکفیر نمی‌شود. همچنین اگر عملی که شخصی انجام می‌دهد، مورد اختلاف علماست که آیا نقض اسلام می‌باشد یا خیر، کسی که چنین شخصی را تکفیر نمی‌کند، کافر به‌شمار نمی‌آید.

و یا در آیه ی 4 سوره ی ممتحنه :

 قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِالله

برای شما سرمشق خوبی در زندگی ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود داشت، در آن هنگامی که به قوم (مشرک) خود گفتند: ما از شما و آنچه غیر از خدا می‌پرستید بیزاریم؛ ما نسبت به شما کافریم؛ و میان ما و شما عداوت و دشمنی همیشگی آشکار شده است؛ تا آن زمان که به خدای یگانه ایمان بیاورید!

الله متعال در قران می فرماید :

لَا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ فِي شَيْءٍ إِلَّا أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقَاةً ۗ وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ ۗ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ

آل عمران 28

 

و یا الله متعال در سوره ی مجادله آیه 22 می فرماید :

 لا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ أُولَئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الإیمَانَ وَأَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ

و در ارتباط با دوستی با کفار و حدودش یا ولاء و براء در اسلام ان شاءالله در بخش های بعدی توضیح خواهیم داد .

 

والله تعالی اعلم

نظر دهید